Menu
Wonder Festival – 16 oktober tot 2 november 2025 – donderdag tem zondag
Designers in Residence Kortrijk 2025
Locatie
Artillerietoren
Deken Zegerplein
8500 Kortrijk
Deken Zegerplein
8500 Kortrijk
Georganiseerd door
Abby & Designregio Kortrijk
Designregio Kortrijk en ABBY bundelen hun krachten om drie jonge internationale ontwerpers te verwelkomen voor de 2025-editie van Designers in Residence Kortrijk. Van september tot december 2025 dompelen de ontwerpers zich onder in een intensief ontwerponderzoek in Kortrijk, geïnspireerd door de rijke keramiektraditie van de regio en haar transformerende kracht. In deze ruimte bieden ze een eerste blik op hun creatief proces. De resultaten van de residentie zijn te ontdekken in de tentoonstelling Metamorphosis in ABBY, van 3 april tot 16 augustus 2026.
Entangled Matter(s)
Kato Herbots
Kato ontdekte de geschiedenis van de kleigroeven in Kortrijk — plaatsen die evolueerden van kleigroeven naar stortplaatsen en uiteindelijk tot natuurgebieden, gebouwd op lagen vervuilde grond. Deze transformatie vormde het vertrekpunt van haar onderzoek. Terwijl de mensheid haar omgeving onomkeerbaar heeft veranderd, stelt het project de vraag welke materialen vandaag nog kunnen worden ontgonnen en geproduceerd. Klei wordt bijvoorbeeld gebruikt als absorberend materiaal voor metalen of als geosynthetische barrière in stortplaatsen. Keramiek kan zware metalen opnemen in haar structuur en zo verdere lekkage voorkomen. Tegelijkertijd worden de metalen die onze bodem vervuilen vaak in hun ‘zuivere’ vorm gebruikt in glazuren. Vanuit deze spanning onderzoekt Kato vervuilde grond als een alternatieve grondstof voor keramiek.
Het project verkent wat we kunnen leren van deze vervuilde materialen, en hoe ze inzichten kunnen bieden voor het leven op een aangetaste planeet.
Soft Construction
Lou Cruard
Lou’s onderzoek verkent de muur als poreuze grens — een structuur die zowel verdeelt als verbindt. Tijdens haar residentie onderzoekt ze hoe keramiek deze dualiteit kan verbeelden door middel van modulaire bakstenen en geglazuurde oppervlakken. Geïnspireerd door de baksteenarchitectuur van Kortrijk — van het begijnhof tot sociale woningbouw in haar eigen geboortestad — observeert ze hoe muren sporen dragen van tijd, herstel en gemeenschap. Haar werk combineert constructieve logica met de verstrengelende principes van textiel, waarbij zachtheid wordt omgezet in materie en spanning in vorm. Lou onderzoekt hoe muren sociale relaties vormgeven en onze perceptie van ruimte beïnvloeden. Via het maakproces onderzoekt ze hoe het handelen zelf nieuwe manieren kan onthullen om het gedeelde en het tussengebied te bewonen.
“On a hot winter day a ladybug said hello”
Uğis Albiņš
Dit project onderzoekt de relatie tussen architecturale omgevingen en de vaak onzichtbare gedragsstructuren van hun gebruikers — een thema dat aansluit bij de dérive, een zwerftocht door de stad geleid door intuïtie en toeval. Op basis van visuele observaties in Kortrijk benadert Uğis de stad vanuit een “buitenaards” perspectief, waarbij hij perifere verbanden en mechanismen blootlegt die schuilgaan tussen de lagen van het stedelijke leven. Zijn onderzoek bekijkt hoe interacties in de stedelijke omgeving ideeën van evolutie en aanpassing kunnen oproepen, vertaald in installaties en vormen. Het werk legt een verband tussen algoritmische systemen en waarneming, waarbij digitale logica materiële uitdrukking krijgt. Geautomatiseerde modellering en gevonden objecten weerspiegelen processen die onze omgeving vormgeven met het oog op snelheid en efficiëntie. 3D-geprinte keramische mechanismen, beïnvloed door hun context, creëren een dialoog tussen vorm, object en interactiviteit.
Entangled Matter(s)
Kato Herbots
Kato ontdekte de geschiedenis van de kleigroeven in Kortrijk — plaatsen die evolueerden van kleigroeven naar stortplaatsen en uiteindelijk tot natuurgebieden, gebouwd op lagen vervuilde grond. Deze transformatie vormde het vertrekpunt van haar onderzoek. Terwijl de mensheid haar omgeving onomkeerbaar heeft veranderd, stelt het project de vraag welke materialen vandaag nog kunnen worden ontgonnen en geproduceerd. Klei wordt bijvoorbeeld gebruikt als absorberend materiaal voor metalen of als geosynthetische barrière in stortplaatsen. Keramiek kan zware metalen opnemen in haar structuur en zo verdere lekkage voorkomen. Tegelijkertijd worden de metalen die onze bodem vervuilen vaak in hun ‘zuivere’ vorm gebruikt in glazuren. Vanuit deze spanning onderzoekt Kato vervuilde grond als een alternatieve grondstof voor keramiek.
Het project verkent wat we kunnen leren van deze vervuilde materialen, en hoe ze inzichten kunnen bieden voor het leven op een aangetaste planeet.
Soft Construction
Lou Cruard
Lou’s onderzoek verkent de muur als poreuze grens — een structuur die zowel verdeelt als verbindt. Tijdens haar residentie onderzoekt ze hoe keramiek deze dualiteit kan verbeelden door middel van modulaire bakstenen en geglazuurde oppervlakken. Geïnspireerd door de baksteenarchitectuur van Kortrijk — van het begijnhof tot sociale woningbouw in haar eigen geboortestad — observeert ze hoe muren sporen dragen van tijd, herstel en gemeenschap. Haar werk combineert constructieve logica met de verstrengelende principes van textiel, waarbij zachtheid wordt omgezet in materie en spanning in vorm. Lou onderzoekt hoe muren sociale relaties vormgeven en onze perceptie van ruimte beïnvloeden. Via het maakproces onderzoekt ze hoe het handelen zelf nieuwe manieren kan onthullen om het gedeelde en het tussengebied te bewonen.
“On a hot winter day a ladybug said hello”
Uğis Albiņš
Dit project onderzoekt de relatie tussen architecturale omgevingen en de vaak onzichtbare gedragsstructuren van hun gebruikers — een thema dat aansluit bij de dérive, een zwerftocht door de stad geleid door intuïtie en toeval. Op basis van visuele observaties in Kortrijk benadert Uğis de stad vanuit een “buitenaards” perspectief, waarbij hij perifere verbanden en mechanismen blootlegt die schuilgaan tussen de lagen van het stedelijke leven. Zijn onderzoek bekijkt hoe interacties in de stedelijke omgeving ideeën van evolutie en aanpassing kunnen oproepen, vertaald in installaties en vormen. Het werk legt een verband tussen algoritmische systemen en waarneming, waarbij digitale logica materiële uitdrukking krijgt. Geautomatiseerde modellering en gevonden objecten weerspiegelen processen die onze omgeving vormgeven met het oog op snelheid en efficiëntie. 3D-geprinte keramische mechanismen, beïnvloed door hun context, creëren een dialoog tussen vorm, object en interactiviteit.